Gerd Heuschmann w książce „ Gdyby konie mogły krzyczeć…” napisał:

„Swobodny, nieskrępowany grzbiet jest warunkiem dla:

Naturalnego ruchu we wszystkich trzech chodach
Odciążenia mięśnia najdłuższego grzbietu
Przyjemnego dosiadu jeźdźca”.

Do póki nie zapewnimy koniowi komfortu w postaci prawidłowo dopasowanego siodła, możemy o tym tylko pomarzyć.  Spróbujcie założyć  plecak wypchany kanciastymi przedmiotami i pobiegajcie z nim trochę. Fajnie?

Pierwszymi sygnałami źle dopasowanego siodła jest niechęć do ruchu naprzód, problemy z chodami bocznymi, krzyżowanie w galopie, uciekanie z ustawienia, kłopoty z utrzymaniem rytmu i akceptacją kontaktu. Potem zauważamy opuchnięcia grzbietu, bolesność, oznaki niechęci lub wręcz agresji przy siodłaniu i wsiadaniu, wierzganie i wspinanie się.

Długotrwałe używanie źle dopasowanego siodła powoduje ból i uszkodzenia wielu struktur. Do najczęstszych należy  zapalenie mięśni najdłuższych grzbietu, biegnących równolegle do kręgosłupa. Źle dopasowane poduszki powodują zbyt duży ucisk na te mięśnie. To prowadzi do zaburzeń krążenia, a więc też metabolizmu wewnątrz mięśni. Częste mikro urazy, do jakich dochodzi wtedy pomiędzy sąsiadującymi kręgami lub w przypadku siodła leżącego na kręgosłupie, powodują zapalenie okostnej i tworzenie nowej kości, który to proces jest zwykle bolesny, a stan zapalny przenosi się na sąsiednie więzadła.

Oba schorzenia są bolesne, a leczenie ich jest długotrwałe i kosztowne. Zdecydowanie lepiej zainwestować w prawidłowo dopasowanie siodła.

Skoto wybieramy dla siebie rozmiar siodła, kształt poduszek kolanowych, czy długość tybinek, tyle samo uwagi powinniśmy poświęcić na prawidłowe dopasowanie siodła do konia.

Przy dopasowaniu siodła należy zwrócić uwagę na:

• Rozmiar terlicy, długość względem grzbietu
  

• Ułożenie, rozstaw i kształt poduszek oraz ich prawidłowe wypełnienie
  

• Ułożenie względem kłębu i kręgosłupa
  

• Stabilność i balans podczas jazdy.
  

Jeżeli mamy możliwość skorzystania z usług  tzw. saddle- fittera, czyli osoby zawodowo zajmującej się dopasowywaniem siodeł, sprawa jest prosta. On pomoże nam wybrać najwłaściwsze dla Was siodło. A jeżeli nie macie nikogo takiego w okolicy, z pomocą przyjdzie wam technika.

Termografia (termowizja) jest metodą diagnostyczną, która jest nieinwazyjna i bezpieczna. Jej działanie opiera sie na odczytywaniu poziomu emitowanego promieniowania podczerwonego z badanej powierzchni ciała. Ponieważ temperatura organizmu jest zależna od lokalnego przepływu krwi i procesów metabolicznych tkanek, oddawane promienie podczerwone z powierzchni ciała mogą odzwierciedlać zwiększony lub zmniejszony przepływ krwi w danym obszarze, co może świadczyć o lokalnym stanie zapalnym lub niedokrwieniu. A więc fotografując plecy konia po jeździe możemy ustallić rozkład nacisku siodła. Fotografując siodło możemy sprawdzić, gdzie należy dołożyć lub usunąć wypełnienie w poduszkach aby ich kształt idealnie pasował do grzbiety naszego konia.

Należy jednak pamiętać , że nawet prawidłowo dobrane siodło wymaga kontroli.  Jest to szczególnie ważne w przypadku młodych koni, gdzie ich rozwój i przyrost masy mięśniowej jest szczególnie dynamiczny. U koni w pełni rozwiniętych sytuacja wygląda podobnie przy roztrenowaniu, ciąży ,  kontuzjach czy po prostu odstawieniu od pracy, gdy „nieużywane” mięśnie grzbietu zanikają.

Gdy siodło staje się „za duże” można posiłkować się wszelkiego rodzaju podkładkami, żelami itp. Ale z za ciasnym siodłem, poradzić sobie może tylko rymarz.